IBM Lotus Symphony


Funkcje macierzowe

Ta kategoria zawiera opis funkcji macierzowych.

Co to jest macierz?

Macierz jest połączonym zakresem komórek arkusza kalkulacyjnego z wartościami. Kwadratowy zakres 3 wierszy i 3 kolumn tworzy macierz 3 x 3:

Tabela 1. Macierz 3 x 3
  A B C
1 7 31 33
2 95 17 2
3 5 10 50

Najmniejsza możliwa macierz ma wymiary 1 x 2 lub 2 x 1 i składa się z dwóch przylegających do siebie komórek.

Co to jest formuła macierzy?

Formuła macierzy jest formułą, w której działania przeprowadzane są na pojedynczych wartościach w zakresie komórek. Formuła macierzy różni się od innych formuł tym, że działania są w niej przeprowadzane jednocześnie na kilku wartościach, a nie tylko na jednej.

Formuła macierzy może przetwarzać i zwracać kilka wartości. Wynikiem zwracanym przez formułę macierzy jest macierz.

Aby w powyższej macierzy pomnożyć wartości w pojedynczych komórkach przez 10, nie trzeba stosować formuły do każdej z komórek lub wartości. Wystarczy użyć jednej formuły macierzy. W tym celu należy zaznaczyć zakres 3 x 3 komórek w innej części arkusza kalkulacyjnego, wprowadzić formułę =10*A1:C3 i potwierdzić wpis za pomocą kombinacji klawiszy Ctrl+Shift+Enter. Wynikiem jest macierz 3 x 3, w której pojedyncze wartości z zakresu komórek (A1:C3) zostały pomnożone przez współczynnik 10.

Oprócz mnożenia można przeprowadzać także inne działania na zakresie (macierzy). Komponent Lotus® Symphony™ Spreadsheets pozwala wykonywać operacje dodawania (+), odejmowania (-), mnożenia (*), dzielenia (/), podnoszenia do potęgi (^), konkatenacji (&) i porównania (=, <>, <, >, <=, >=). Operatory działań można stosować dla każdej z wartości w zakresie komórek; zwracany wynik jest macierzą, jeśli wprowadzono formułę macierzy.

Operatory porównania w formule macierzy traktują puste komórki tak samo jak w przypadku formuł normalnych, tzn. jako zawierające wartość 0 lub pusty łańcuch. Na przykład jeśli komórki A1 i A2 są puste, obie formuły macierzy {=A1:A2=""} i {=A1:A2=0} zwracają macierz o jednej kolumnie i dwóch wierszach zawierającą komórki z wartością PRAWDA.

Kiedy należy stosować formuły macierzy

Formuły macierzy stosowane są, gdy konieczne jest powtórzenie obliczeń z użyciem różnych wartości. W przypadku zmiany metody obliczeniowej wystarczy zaktualizować tylko formułę macierzy. Aby dodać formułę macierzy, należy zaznaczyć cały zakres macierzy, a następnie wprowadzić wymagane zmiany w formule macierzy.

Formuły macierzy zapewniają także oszczędność miejsca w przypadku obliczania kilku wartości, ponieważ nie pochłaniają dużej ilości pamięci. Ponadto macierze są ważnym narzędziem do prowadzenia skomplikowanych obliczeń, umożliwiając uwzględnienie w obliczeniach kilku zakresów komórek. Produkt Lotus Symphony udostępnia różne funkcje matematyczne do prowadzenia obliczeń na macierzach, takie jak funkcja MMULT służąca do mnożenia dwóch macierzy lub funkcja SUMPRODUCT umożliwiająca obliczanie iloczynów skalarnych dwóch macierzy.

Korzystanie z formuł macierzy w komponencie Lotus Symphony Spreadsheets

Można tworzyć zwykłe formuły, w których zakres odwołań (np. parametry) określa formułę macierzy. Wynik jest uzyskiwany z przecięcia zakresu odwołań i wierszy lub kolumn, w których znajduje się formuła. Jeśli przecięcia nie ma lub zakres w miejscu przecięcia obejmuje kilka wierszy lub kolumn, zostaje wyświetlony komunikat o błędzie #WARTOŚĆ! Poniższy przykład ilustruje taką sytuację.

Tworzenie formuł macierzy

Tworząc formułę macierzy za pomocą kreatora funkcji, należy zawsze zaznaczyć pole wyboru Macierz, aby wyniki zostały zwrócone w postaci macierzy. W przeciwnym przypadku zostanie zwrócona tylko wartość znajdująca się w lewej górnej komórce obliczanej macierzy.

Jeśli formuła macierzy zostanie wprowadzona bezpośrednio do komórki, zamiast klawisza Enter należy nacisnąć klawisze Shift+Ctrl+Enter. Dzięki temu formuła zostanie przekształcona w formułę macierzy.

Ikona Uwaga W komponencie Lotus Symphony Spreadsheets formuły macierzy są umieszczane w nawiasach klamrowych. Formuł macierzy nie można jednak tworzyć, dodając ręcznie nawiasy klamrowe.

Komórki w macierzy wyników są automatycznie zabezpieczane przed zmianami. Można jednak edytować lub kopiować formułę macierzy, zaznaczając cały zakres komórek macierzy.

Używanie wstawianych stałych macierzowych w formułach

Komponent Lotus Symphony Spreadsheets obsługuje wstawiane stałe macierzowe w formułach. Wstawiana macierz znajduje się w nawiasach klamrowych { i }. Każdy z jej elementów może być liczbą (także ujemną), stałą logiczną (PRAWDA, FAŁSZ) lub literałem łańcuchowym. Nie można używać wyrażeń nie będących stałymi. Wprowadzane macierze mogą mieć wiele wierszy i kolumn. Wszystkie wiersze muszą mieć tyle samo elementów i wszystkie kolumny muszą mieć tyle samo elementów.

Separator kolumn (rozdzielający elementy wiersza) to średnik (;). Separator wierszy to znak potoku (|). Separatory nie zależą od używanego języka i ustawień narodowych.

Macierze nie mogą być zagnieżdżone.

Przykłady

={1;2;3}

Macierz z jednym wierszem zawierającym trzy liczby: 1, 2 i 3.

Aby wprowadzić tę stałą macierzową, należy wybrać trzy komórki w wierszu, a następnie wpisać formułę ={1;2;3}, używając nawiasów klamrowych i średników, i nacisnąć klawisze Ctrl+Shift+Enter.

={1;2;3|4;5;6}

Macierz z dwoma wierszami i trzema wartościami w każdym wierszu.

={0;1;2|FAŁSZ;PRAWDA;"dwa"}

Macierz z danymi mieszanymi.

=SIN({1;2;3})

Wprowadzona formuła macierzowa zwraca wynik trzech obliczeń funkcji SIN z parametrami 1, 2 i 3.

Edytowanie formuł macierzy

  1. Zaznacz zakres komórek lub macierz z formułą macierzy. Aby zaznaczyć całą macierz, umieść kursor w zakresie macierzy, a następnie naciśnij klawisze Ctrl+/, gdzie / jest klawiszem dzielenia na klawiaturze numerycznej.

  2. Naciśnij klawisz F2 lub umieść kursor w wierszu wprowadzania danych. Każda z tych akcji pozwala edytować formułę.

  3. Po wprowadzeniu zmian naciśnij klawisze Ctrl+Shift+Enter.

Ikona Wskazówka Istnieje możliwość sformatowania oddzielnych części macierzy. Na przykład można zmienić kolor czcionki. Wystarczy zaznaczyć zakres komórek i zmienić dowolny atrybut.

Kopiowanie formuł macierzy

  1. Zaznacz zakres komórek lub macierz z formułą macierzy.

  2. Naciśnij klawisz F2 lub umieść kursor w wierszu wprowadzania danych.

  3. Skopiuj formułę do wiersza wprowadzania, naciskając klawisze Ctrl+C.

  4. Zaznacz zakres komórek, do którego chcesz wstawić formułę macierzy, i naciśnij klawisz F2 lub umieść kursor w wierszu wprowadzania.

  5. Wklej formułę w zaznaczonym obszarze, naciskając klawisze Ctrl+V, i potwierdź wklejenie przez naciśnięcie klawiszy Ctrl+Shift+Enter. Formuła macierzy zostanie umieszczona w zaznaczonym zakresie.

Dostosowywanie zakresu macierzy

Aby edytować macierz wyjściową:

  1. Zaznacz zakres komórek lub macierz z formułą macierzy.

  2. Po prawej stronie poniżej zaznaczenia zostanie wyświetlona mała ikona umożliwiająca powiększanie i pomniejszanie zakresu za pomocą myszy.

Ikona Uwaga Dostosowanie zakresu macierzy nie powoduje automatycznego dostosowania formuły macierzy. Zmieniany jest jedynie zakres, w którym zostanie wyświetlony wynik.

Przytrzymując klawisz Ctrl, można utworzyć kopię formuły macierzy w danym zakresie.

Obliczenia macierzy warunkowej

Obliczenia macierzy warunkowej dotyczą macierzy lub formuły macierzowej zawierającej funkcję IF() lub CHOOSE(). Argument warunkowy w formule jest odwołaniem do obszaru lub wynikiem macierzowym.

W następującym przykładzie test >0 w formule {=IF(A1:A3>0;"tak";"nie")} jest stosowany dla każdej komórki w zakresie A1:A3, a wynik jest kopiowany do odpowiedniej komórki.

Tabela 2. Przykład obliczenia macierzy warunkowej
  A B (formuła) B (wynik)
1 1 {=IF(A1:A3>0;"tak";"nie")} tak
2 0 {=IF(A1:A3>0;"tak";"nie")} nie
3 1 {=IF(A1:A3>0;"tak";"nie")} tak

Następujące funkcje udostępniają wymuszoną obsługę macierzy: CORREL, COVAR, FORECAST, FTEST, INTERCEPT, MDETERM, MINVERSE, MMULT, MODE, PEARSON, PROB, RSQ, SLOPE, STEYX, SUMPRODUCT, SUMX2MY2, SUMX2PY2, SUMXMY2, TTEST. Jeśli odwołanie do obszaru jest argumentem wywołania jednej z tych funkcji, zachowuje się ona jak funkcja macierzowa. Następująca tabela zawiera przykłady wymuszonej obsługi macierzy:

Tabela 3. Przykład wymuszonej obsługi macierzy
  A B (formuła) B (wynik) C (wymuszona formuła macierzy) C (wynik)
1 1 =A1:A2+1 2 =SUMPRODUCT(A1:A2+1) 5
2 2 =A1:A2+1 3 =SUMPRODUCT(A1:A2+1) 5
3   =A1:A2+1 #WARTOŚĆ! =SUMPRODUCT(A1:A2+1) 5

MUNIT

Powoduje zwrócenie kwadratowej macierzy jednostkowej określonej wielkości. Macierz jednostkowa jest macierzą kwadratową, w której elementy na głównej przekątnej mają wartość 1, a wszystkie pozostałe elementy są równe 0.

Składnia

MUNIT(Wymiary)

Wymiary: Wielkość macierzy jednostkowej.

Ikona Uwaga Ogólne wprowadzenie do funkcji macierzowych znajduje się na początku tej strony.

Przykład

Należy zaznaczyć w arkuszu kalkulacyjnym kwadratowy zakres, na przykład komórki od A1 do E5.

Należy wybrać funkcję MUNIT bez anulowania wyboru zakresu. Należy zaznaczyć pole wyboru Macierz. Należy wprowadzić wymagane wymiary macierzy jednostkowej, w tym przypadku 5, i kliknąć przycisk OK.

Inna możliwość to wprowadzenie formuły =Munit(5) w ostatniej komórce wybranego zakresu (E5) i naciśnięcie klawiszy Shift+Ctrl+Enter.

Zostanie wyświetlona macierz jednostkowa o zakresie komórek A1:E5.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

FREQUENCY

Powoduje zwrócenie rozkładu częstotliwości w macierzy jednokolumnowej. Funkcja zlicza liczbę takich wartości w macierzy określonej przez parametr Dane, które należą do wartości macierzy określonej przez parametr Klasy.

Składnia

FREQUENCY(Dane; Klasy)

Dane: Odwołanie do zliczanych wartości.

Klasy: Macierz wartości limitów.

Ikona Uwaga Ogólne wprowadzenie do funkcji macierzowych znajduje się na początku tej strony.

Przykład

W poniższej tabeli kolumna A zawiera nieposortowane wartości pomiarów. Kolumna B zawiera górne ograniczenia wprowadzone dla klas, na które mają zostać podzielone dane w kolumnie A. Zgodnie z ograniczeniem wprowadzonym w komórce B1 funkcja FREQUENCY spowoduje zwrócenie liczby zmierzonych wartości mniejszych lub równych 5. Ponieważ ograniczenie w komórce B2 wynosi 10, drugi wynik zwracany przez funkcję FREQUENCY to liczba zmierzonych wartości większych niż 5 oraz mniejszych lub równych 10. Tekst ">25" wprowadzony w komórce B6 służy do celów informacyjnych.

Tabela 4. Przykład funkcji FREQUENCY
  A B C
1 12 5 1
2 8 10 3
3 24 15 2
4 11 20 3
5 5 25 1
6 20 >25 1
7 16    
8 9    
9 7    
10 16    
11 33    

Należy wybrać zakres obejmujący pojedynczą kolumnę, w której zostaną wprowadzone częstotliwości odpowiednie dla limitów klas. Zaznaczyć trzeba o jedno pole więcej, niż wynosi liczba klas. W tym przykładzie należy zaznaczyć zakres C1:C6. Należy wywołać funkcję FREQUENCY w kreatorze funkcji. Wybrać dla parametru Dane zakres (A1:A11), a następnie dla parametru Klasy zakres (B1:B6) zawierający limity klas. Zaznaczyć pole wyboru Macierz i kliknąć przycisk OK. W zakresie C1:C6 zostanie wyświetlony licznik częstotliwości.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

MDETERM

Powoduje zwrócenie wyznacznika macierzy dla macierzy. Funkcja ta zwraca wartość w bieżącej komórce. Definiowanie zakresu nie jest konieczne.

Składnia

MDETERM(Macierz)

Macierz: Macierz kwadratowa, której wyznacznik ma zostać określony.

Ikona Uwaga Ogólne wprowadzenie do funkcji macierzowych znajduje się na początku tej strony.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

MINVERSE

Powoduje zwrócenie odwrotności macierzy.

Składnia

MINVERSE(Macierz)

Macierz: Macierz kwadratowa do odwrócenia.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

Przykład

Należy zaznaczyć kwadratowy zakres i wybrać funkcję MINVERSE. Następnie trzeba wybrać macierz wyjściową, zaznaczyć pole wyboru Macierz i kliknąć przycisk OK.

MMULT

Powoduje obliczenie iloczynu macierzowego dwóch macierzy. Liczba kolumn macierzy 1 musi odpowiadać liczbie wierszy macierzy 2. W macierzy kwadratowej liczba wierszy jest taka sama jak liczba kolumn.

Składnia

MMULT(Macierz; Macierz)

Macierz: Pierwszy parametr reprezentuje pierwszą macierz używaną do obliczenia iloczynu macierzowego.

Macierz: Drugi parametr reprezentuje drugą macierz z taką samą liczbą wierszy.

Ikona Uwaga Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

Przykład

Należy zaznaczyć kwadratowy zakres i wybrać funkcję MMULT. Należy zaznaczyć pierwszą macierz, a następnie zaznaczyć drugą macierz. Używając kreatora funkcji, należy zaznaczyć pole wyboru Macierz. Kliknij przycisk OK. Macierz wyjściowa zostanie wyświetlona w zakresie zaznaczonym na samym początku.

TRANSPOSE

Służy do transponowania wierszy i kolumn macierzy.

Składnia

TRANSPOSE(Macierz)

Macierz: Macierz w arkuszu kalkulacyjnym do transponowania.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

Przykład

Należy zaznaczyć w arkuszu kalkulacyjnym zakres, w którym transponowana macierz ma zostać wyświetlona. Jeśli pierwotna macierz składa się z n wierszy i m kolumn, zaznaczony zakres musi mieć co najmniej m wierszy i n kolumn. Następnie należy wpisać formułę, zaznaczyć pierwotną macierz i nacisnąć klawisze Shift+Ctrl+Enter. Jeśli używany jest kreator funkcji, należy zaznaczyć pole wyboru Macierz. Transponowana macierz zostanie wyświetlona w zaznaczonym zakresie docelowym i automatycznie zabezpieczona przed zmianami.

LINEST

Powoduje zwrócenie tabeli wartości statystycznych dla prostej najlepiej dopasowanej do zestawu danych.

Składnia

LINEST(Dane Y; Dane X; Typ liniowy; Parametry)

Dane Y: Zakres zawierający pojedynczy wiersz lub kolumnę, która określa współrzędne Y zestawu punktów danych.

Dane X: Odpowiadający zakres zawierający pojedynczy wiersz lub kolumnę, która określa współrzędne X. Jeśli parametr Dane X zostanie pominięty, przyjmuje domyślną wartość 1, 2, 3, ..., n. W przypadku wielu zestawów zmiennych parametr Dane X może być zakresem zawierającym wiele odpowiadających wierszy lub kolumn.

Funkcja LINEST wyszukuje prostą y = a + bx, która najlepiej pasuje do danych, stosując metodę regresji liniowej (metodę najmniejszych kwadratów). Przy wielu zestawach zmiennych prosta ma postać y = a + b1x1 + b2x2 ... + bnxn.

Jeśli parametr Typ liniowy ma wartość FAŁSZ, wymusza to przeprowadzenie wyszukanej prostej przez początek układu współrzędnych (stała a ma wartość 0; y = bx). Jeśli parametr Typ liniowy zostanie pominięty, przyjmuje domyślną wartość PRAWDA (przeprowadzanie prostej przez początek układu współrzędnych nie jest wymuszane).

Jeśli parametr Parametry zostanie pominięty lub ma wartość FAŁSZ, zwracany jest tylko górny wiersz tabeli statystyk. Jeśli ma wartość PRAWDA, zwracana jest cała tabela.

Funkcja LINEST zwraca tabelę (macierz) danych statystycznych, jak opisano poniżej, i należy ją wprowadzić jako formułę macierzową (na przykład używając klawiszy Ctrl+Shift+Return, a nie tylko Return).

W funkcjach komponentu Lotus Symphony Spreadsheets parametry oznaczone jako opcjonalne mogą być pomijane tylko wtedy, gdy nie następują po nich żadne inne parametry. Na przykład w przypadku funkcji czteroparametrowej, której ostatnie dwa parametry oznaczono jako opcjonalne, można pominąć albo parametr czwarty, albo parametry trzeci i czwarty, ale nie można pominąć tylko parametru trzeciego.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

Przykład

Funkcja ta zwraca macierz i jest obsługiwana tak samo jak inne funkcje macierzy. Należy zaznaczyć zakres dla odpowiedzi i wybrać funkcję. Należy wybrać parametr Dane Y. Pozostałe parametry także można wprowadzić. Następnie należy zaznaczyć pole wyboru Macierz i kliknąć przycisk OK.

Wyniki zwracane przez system (jeśli parametr Parametry = 0) przedstawiają co najmniej nachylenie linii regresji i jej przecięcie z osią Y. Jeśli parametr Parametry jest różny od 0, wyświetlane są inne wyniki.

Inne wyniki funkcji LINEST

Warto zapoznać się z następującymi przykładami:

Tabela 5. Przykłady funkcji LINEST
  A B C D E F G
1 x1 x2 y   Wartość LIN EST    
2 4 7 100   4,17 3,48 82,33
3 5 9 105   5,46 10,96 9,35
4 6 11 104   0,87 5,06 #NIE DOTYCZY
5 7 12 108   13,21 4 #NIE DOTYCZY
6 8 15 111   675,45 102,26 #NIE DOTYCZY
7 9 17 120        
8 10 19 133        

Kolumna A zawiera kilka wartości X1, kolumna B kilka wartości X2, a kolumna C wartości Y. Wartości te zostały wcześniej wprowadzone do arkusza kalkulacyjnego. Następnie w arkuszu kalkulacyjnym zaznaczono zakres E2:G6 i aktywowano okno kreatora funkcji. Aby funkcja LINEST działała, zaznaczone musi być pole wyboru Macierz w oknie kreatora funkcji. Teraz należy zaznaczyć w arkuszu kalkulacyjnym (lub wprowadzić z klawiatury) następujące wartości:

Parametr Dane Y określa zakres C2:C8.

Parametr Dane X określa zakres A2:B8.

Parametry Typ liniowy i Parametry mają wartość 1.

Natychmiast po kliknięciu przycisku OK komponent Lotus Symphony Spreadsheets wygeneruje wartości funkcji LINEST (patrz przykład powyżej).

Formuła na pasku Formuła odpowiada każdej komórce macierzy funkcji LINEST {=LINEST(C2:C8;A2:B8;1;1)}.

Reprezentacja wartości obliczonych przez funkcję LINEST

E2 i F2: Nachylenie m linii regresji y=b+m*x dla wartości x1 i x2. Wartości są podane w odwrotnej kolejności, czyli nachylenie dla wartości x2 znajduje się w komórce E2 i nachylenie dla wartości x1 znajduje się w komórce F2.

Przecięcie b z osią y.

E3 i F3: Błąd standardowy wartości nachylenia.

G3: Błąd standardowy przecięcia.

E4: RSQ

F4: Błąd standardowy regresji obliczony dla wartości Y.

E5: Wartość F na podstawie analizy wariancji.

F5: Stopnie swobody na podstawie analizy wariancji.

E6: Suma odchylenia kwadratowego szacowanych wartości Y od ich średniej liniowej.

F6: Suma odchylenia kwadratowego szacowanej wartości Y od danych wartości Y.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

LOGEST

Ta funkcja oblicza dostosowanie wprowadzonych danych jako krzywą regresji wykładniczej (y=b*m^x).

Składnia

LOGEST(Dane Y; Dane X; Typ funkcji; Parametry)

Dane Y: Macierz danych Y.

Dane X (opcjonalnie): Macierz danych X.

Typ funkcji (opcjonalnie). Jeśli parametr ma wartość 0, obliczane są funkcje w postaci y = m^x. W przeciwnym przypadku obliczane są funkcje w postaci y = b*m^x.

Parametry (opcjonalnie): Jeśli wartość Parametry = 0, zostanie obliczony tylko współczynnik regresji.

W funkcjach komponentu Lotus Symphony Spreadsheets parametry oznaczone jako opcjonalne mogą być pomijane tylko wtedy, gdy nie następują po nich żadne inne parametry. Na przykład w przypadku funkcji czteroparametrowej, której ostatnie dwa parametry oznaczono jako opcjonalne, można pominąć albo parametr czwarty, albo parametry trzeci i czwarty, ale nie można pominąć tylko parametru trzeciego.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

Przykład

Patrz opis funkcji LINEST. Żadna suma kwadratów nie zostanie zwrócona.

SUMPRODUCT

Służy do mnożenia odpowiadających sobie pól w macierzach i zwraca sumę wyników.

Składnia

SUMPRODUCT(Macierz 1; Macierz 2; ... ; Macierz 30)

Macierz 1; Macierz 2; ... ; Macierz 30: Macierze, których elementy mają zostać pomnożone.

Na liście argumentów musi znajdować się co najmniej jedna macierz. Jeśli określono tylko jedną macierz, wszystkie jej elementy są sumowane.

Przykład

Tabela 6. Przykład funkcji SUMPRODUCT
  A B C D
1 2 3 4 5
2 6 7 8 9
3 10 11 12 13

Formuła =SUMPRODUCT(A1:B3;C1:D3) zwraca wartość 397.

Obliczenia: A1*C1 + B1*D1 + A2*C2 + B2*D2 + A3*C3 + B3*D3

Funkcji SUMPRODUCT można użyć do obliczenia iloczynu skalarnego dwóch wektorów.

Ikona Uwaga Funkcja SUMPRODUCT zwraca pojedynczą liczbę, wprowadzanie jej jako funkcji macierzowej nie jest wymagane.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

SUMX2MY2

Powoduje zwrócenie sumy różnic kwadratów odpowiadających sobie wartości w dwóch macierzach.

Składnia

SUMX2MY2(Macierz X; Macierz Y)

Macierz X: Pierwsza macierz, której elementy mają zostać podniesione do kwadratu i dodane.

Macierz Y: Druga macierz, której elementy mają zostać podniesione do kwadratu i odjęte.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

SUMX2PY2

Powoduje zwrócenie sumy sum kwadratów odpowiadających sobie wartości w dwóch macierzach.

Składnia

SUMX2PY2(Macierz X; Macierz Y)

Macierz X: Pierwsza macierz, której elementy mają zostać podniesione do kwadratu i dodane.

Macierz Y: Druga macierz, której elementy mają zostać dodane i podniesione do kwadratu.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

SUMXMY2

Powoduje dodanie kwadratów wariancji odpowiadających sobie wartości w dwóch macierzach.

Składnia

SUMXMY2(Macierz X; Macierz Y)

Macierz X: Pierwsza macierz, której elementy mają zostać odjęte i podniesione do kwadratu.

Macierz Y: Druga macierz, której elementy mają zostać odjęte i podniesione do kwadratu.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

TREND

Powoduje zwrócenie wartości trendu liniowego.

Składnia

TREND(Dane Y; Dane X; Nowe dane X; Typ liniowy)

Dane Y: Macierz danych Y.

Dane X (opcjonalnie): Macierz danych X.

Nowe dane X (opcjonalnie): Macierz danych X używana do ponownego obliczania wartości.

Typ liniowy (opcjonalnie). Jeśli parametr Typ liniowy = 0, obliczane są linie przechodzące przez punkt zerowy. W innych przypadkach linie zostaną przesunięte. Wartość domyślna parametru Typ liniowy <> 0.

W funkcjach komponentu Lotus Symphony Spreadsheets parametry oznaczone jako opcjonalne mogą być pomijane tylko wtedy, gdy nie następują po nich żadne inne parametry. Na przykład w przypadku funkcji czteroparametrowej, której ostatnie dwa parametry oznaczono jako opcjonalne, można pominąć albo parametr czwarty, albo parametry trzeci i czwarty, ale nie można pominąć tylko parametru trzeciego.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

Przykład

Należy zaznaczyć w arkuszu kalkulacyjnym zakres, w którym mają zostać umieszczone dane trendu. Następnie należy wprowadzić dane wyjściowe lub zaznaczyć je za pomocą myszy. Trzeba zaznaczyć pole wyboru Macierz. Kliknij przycisk OK. Dane trendu zostaną obliczone na podstawie danych wyjściowych.

GROWTH

Służy do obliczania punktów trendu wykładniczego w macierzy.

Składnia

GROWTH(Dane Y; Dane X; Nowe dane X; Typ funkcji)

Dane Y: Macierz danych Y.

Dane X (opcjonalnie): Macierz danych X.

Nowe dane X (opcjonalnie): Macierz danych X, w której wartości są obliczane ponownie.

Typ funkcji (opcjonalnie). Jeśli parametr ma wartość 0, obliczane są funkcje w postaci y = m^x. W przeciwnym przypadku obliczane są funkcje w postaci y = b*m^x.

W funkcjach komponentu Lotus Symphony Spreadsheets parametry oznaczone jako opcjonalne mogą być pomijane tylko wtedy, gdy nie następują po nich żadne inne parametry. Na przykład w przypadku funkcji czteroparametrowej, której ostatnie dwa parametry oznaczono jako opcjonalne, można pominąć albo parametr czwarty, albo parametry trzeci i czwarty, ale nie można pominąć tylko parametru trzeciego.

Dalsze wyjaśnienia znajdują się na początku tej strony.

Przykład

Funkcja ta zwraca macierz i jest obsługiwana tak samo jak inne funkcje macierzy. Należy zaznaczyć zakres, w którym mają zostać wyświetlone odpowiedzi, oraz wybrać funkcję. Należy wybrać wartość parametru Dane Y. Następnie należy wprowadzić inne parametry, zaznaczyć opcję Macierz i kliknąć przycisk OK.


Opinia na temat produktu | Dodatkowa dokumentacja | Znaki towarowe