IBM Lotus Symphony
|
Umożliwia definiowanie domyślnych ustawień typograficznych dla tekstu azjatyckiego.
Dostęp do tych komend można uzyskać tylko po włączeniu obsługi języków azjatyckich. W tym celu należy wybrać opcję Plik - Preferencje - Symphony - Ustawienia językowe - Języki.
Aby uzyskać dostęp do tej komendy: |
Służy do definiowania domyślnych ustawień kerningu między pojedynczymi znakami.
Pozwala wskazać, że kerning ma być stosowany tylko w odniesieniu do tekstów w językach zachodnich.
Pozwala wskazać, że kerning ma być stosowany zarówno w odniesieniu do tekstów w językach zachodnich, jak i w odniesieniu do interpunkcji azjatyckiej.
Służy do definiowania domyślnych ustawień dla odstępów między znakami w tekstach azjatyckich, komórkach i obiektach rysunkowych.
Pozwala wskazać, że kompresja ma nie być w ogóle stosowana.
Pozwala wskazać, że kompresja ma być stosowana tylko w przypadku znaków interpunkcyjnych.
Pozwala wskazać, że kompresja ma być stosowana tylko w przypadku japońskich znaków Kana i znaków interpunkcyjnych.
Służy do definiowania domyślnych ustawień dla pierwszych i ostatnich znaków. W oknie dialogowym wyświetlanym po wybraniu opcji Format - Typografia azjatycka można określić, czy lista zabronionych znaków ma zastosowanie do znaków na początku lub końcu wiersza w akapicie.
Służy do określania języka, dla którego mają zostać zdefiniowane znaki wiodące i końcowe.
Po zaznaczeniu opcji Domyślne dwa poniższe pola tekstowe zostaną wypełnione domyślnymi znakami wybranego języka:
Pozwala określić znaki, które nie powinny występować samodzielnie na początku wiersza. Jeśli podany tutaj znak znajduje się na początku wiersza po podziale wiersza, jest on automatycznie przenoszony na koniec poprzedniego wiersza. Na przykład wykrzyknik znajdujący się na końcu zdania nigdy nie jest wyświetlany na początku wiersza, jeśli jest jedną z pozycji listy Nie na początku wiersza.
Pozwala określić znaki, które nie powinny występować samodzielnie na końcu wiersza. Jeśli podany tutaj znak znajduje się na końcu wiersza z powodu podziału wiersza, jest on automatycznie przenoszony na początek następnego wiersza. Na przykład symbol waluty, który jest wyświetlany przed kwotą, nie jest nigdy wyświetlany na końcu wiersza, jeśli jest jedną z pozycji listy Nie na końcu wiersza.