IBM Lotus Symphony
|
Niniejszy glosariusz zawiera objaśnienia niektórych terminów technicznych, które użytkownik może napotkać podczas korzystania z języka Basic programu Lotus® Symphony™.
Jeśli są przekształcane liczby, język Basic programu Lotus Symphony używa lokalnych ustawień systemu do określania typu separatora dziesiętnego i separatora tysięcy.
To działanie wpływa na niejawną konwersję (1 + "2,3" = 3,3) oraz na funkcję wykonawczą IsNumeric.
W języku Basic programu Lotus Symphony kolory są traktowane jak wartości typu long integer (długa liczba całkowita). Wartość zwracana w wyniku zapytania o kolor jest zawsze wartością typu long integer. Podczas definiowania właściwości kolory można określać, używając ich kodu RGB, który jest przekształcany w wartość typu long integer za pomocą funkcji RGB.
W języku Basic programu Lotus Symphony parametr metody lub właściwość oczekującą na informacje o jednostce można określić jako wyrażenie typu integer lub long integer bez jednostki albo jako łańcuch znaków zawierający jednostkę. Jeśli żadna jednostka nie została przesłana do metody, użyta zostanie jednostka domyślne zdefiniowana dla aktywnego typu dokumentu. Jeśli parametr jest przesyłany jako łańcuch znaków zawierający jednostkę miary, ustawienie domyślne zostanie zignorowane. Domyślną jednostkę miary dla typu dokumentu można ustawić po wybraniu opcji Narzędzia - Opcje - (Typ dokumentu) - Ogólne.
Twip jest niezależną od rodzaju ekranu jednostką służącą do definiowania zunifikowanej pozycji i wielkości elementów ekranu we wszystkich systemach wyświetlania. Twip to 1/1440 cala lub 1/20 punktu drukarskiego. Jeden cal zawiera 1440 twipów, natomiast jeden centymetr - około 567 twipów.
Adresy URL (Uniform Resource Locator) są używane do określania położenia zasobu (na przykład pliku w systemie plików) w środowisku sieciowym (zwykle). Adres URL składa się ze specyfikatora protokołu, specyfikatora hosta oraz specyfikatora pliku i ścieżki:
protokół:// nazwa.hosta/ ścieżka/do/pliku.html
Adresy URL są najczęściej stosowane w Internecie do określania stron WWW. Przykłady protokołów: http, ftp lub file. Specyfikator protokołu file jest używany przy odwoływaniu się do pliku w lokalnym systemie plików.
Notacja adresu URL nie zezwala na użycie pewnych znaków specjalnych. Są one zastępowane innymi znakami lub kodowane. Jako separator ścieżki jest używany ukośnik (/). Na przykład odwołanie do pliku C:\Moj plik.sxw na hoście lokalnym zapisane w notacji systemu Windows będzie w notacji adresu URL wyglądało następująco: file:///C|/Moj%20plik.sxw.